“El tío Antón”

Anton osaba

1986an entzun nuen lehen aldiz izen hori. Iñigok esan zigun entrenatzailea bagenuela. Bere osabari (Anton Mendizabal) esan zion Durangon errugbi talde bat antolatzen ari ginela eta jarraian Anton gure entrenatzailea zen.

Nahiz eta Armintzan bizi (hau meritua Lorea, Madalenako bat herriraino eraman zenuen), gu entrenatzera etorriko litzateke.

Gainera, Anton ez zen bakarrik etorri. “Aldeano” (Eduardo Fidalgo) belarrietatik heldu eta berarekin entrenatzera ekarri zuen.

Hasieran Barreneren osaba zen, baina berehala guztien osaba ere bazen pixka bat.

Urteen poderioz, Ortuzartarren, Sabinen, Iriondotarren, Barrutietatarren osaba izan da, baina apur bat guztien osaba izateari utzi gabe.

Antonek eta “Aldeano”k errugbiaren sekretua plakatzea zela erakutsi ziguten, eta hirugarren denborez gozatzen ere irakatsi ziguten, baita irudizko baloi batekin entrenatzen ere (eskasia-garaiak ziren).

Bere jarrerarekin errugbiaren baloreak transmititu zizkigun eta batez ere bere adiskidetasuna oparitu zigun.

Mikesker Anton.

Posdata.

Espero dut Faria pare bat sartu izana jakaren poltsikoan.

Perri zain daukazu eta uste dut material gutxirekin dabilela.

El tio Antón

Fue en 1986 cuando oí por primera vez este nombre. Iñigo nos dijo que ya teníamos entrenador. Le comentó a su tío (Anton Mendizabal) que estábamos montando un equipo de rugby en Durango y acto seguido Anton ya era nuestro entrenador.

Aunque vivía en Armintza (qué mérito Lorea, te llevaste a uno de Madalena hasta tu pueblo) vendría a entrenarnos.

Además Anton no vino solo. Le agarró al “Aldeano” ( Eduardo Fidalgo) por las orejas y le trajo a entrenar con él.

Al principio era el tío de Barrene,pero enseguida era también un poco el tío de todos.

Con los años ha sido el tío de los Ortuzar, de Sabin, de los Iriondo, de los Barrutieta, pero sin dejar de ser un poco el tío de todos.

Anton y el “Aldeano” nos enseñaron que el secreto del rugby era placar, y también nos enseñaron a disfrutar de los terceros tiempos e incluso a entrenar con un balón imaginario (eran tiempos de penurias).

Con su actitud nos transmitió los valores del rugby y sobre todo nos regaló su amistad.

Mikesker Anton.

P.D.

Espero que hayas metido un par de Farias en el bolsillo de la chaqueta.

Perri te está esperando y creo que anda un poco escaso de material.

Jose Ignacio “Txusmen” Azurmendi, Durango Rugby Taldeko lehendakaria.